SOCIALE ZEKERHEID

LibDem vindt dat je alleen de noodzakelijke flexibilisering van de arbeidsmarkt kunt doorvoeren als daartegenover een goed sociaal vangnet staat, veel beter dan het huidige. Het sociaal vangnet moet aan mensen in eerste instantie inkomenszekerheid bieden. In tegenstelling tot het huidig beleid vindt LibDem dat sociale zekerheid maatwerk moet zijn. Dat is effectiever en rechtvaardiger dan het huidige stelsel.

Uitgangspunt daarbij moet zijn dat iedereen op ieder moment opnieuw kansen moet krijgen zijn talenten te ontplooien en daarmee ook in zijn levensonderhoud te voorzien, maar dat ieder ook de plicht heeft – althans voor zover hij een beroep doet op de voorzieningen van de overheid – die kansen te benutten.

Essentie hierbij is dat wie ontslagen wordt of failliet gaat dan wel anderszins behoefte heeft aan ondersteuning bij de overheid terecht kan. Vanaf de eerste dag krijgt hij een coach toegewezen die actief met de betrokkene de mogelijkheden van re-integratie doorneemt. Wie daar geen behoefte aan heeft of vanzelf zijn weg vindt, kan dit in een dergelijke bespreking aangeven. Omgekeerd kan het betekenen dat sommigen een zeer intensieve begeleiding of scholing aangeboden krijgen. Aangezien het hier om maatwerk gaat, dient de coach een hoog kwalitatief niveau te hebben.

Eenieder heeft daarbij recht op een werkloosheidsuitkering die in ieder geval de eerste drie maanden gelijk is aan het laatstverdiende salaris. Dat niveau kan gecontinueerd worden, afhankelijk van de mogelijkheden op de arbeidsmarkt en de inspanningen van de betrokkene. De coach kan beslissen dat iemand langere tijd – jaren – recht heeft op een hoog uitkeringsniveau – bijvoorbeeld om een aanvullende opleiding te volgen – maar kan ook beslissen dat de uitkering van iemand die niet goed zijn best doet of die vasthoudt aan irreële wensen geleidelijk verlaagd wordt tot bijstandsniveau.

Dit geeft dus een grote beslissingsbevoegdheid aan de re-integratie coach. Tegen een dergelijk besluit moet op een goed toegankelijke wijze beroep open staan, in eerste instantie bij diens superieur, in tweede instantie bij de rechter. De vakbeweging kan daarbij een rol spelen door toe te zien er geen onredelijke beslissingen worden genomen en zo nodig de betrokkenen bij te staan.

Het vangnet geldt niet alleen voor ontslagen werknemers, maar ook voor ondernemers die failliet zijn gegaan of zzp’ers die geen werk meer kunnen vinden.

Loonkostensuppletie

Eenieder moet de mogelijkheid hebben werk te vinden waarmee hij in zijn levensonderhoud kan voorzien. Voor degenen die een zodanig lage productiviteit hebben, of die slechts werk kunnen vinden met een laag uurloon, vult de overheid het inkomen aan met een loonkostensuppletie, die afneemt naarmate een hoger uurloon wordt verdiend. Dit kan gezien worden als een vorm van negatieve inkomensbelasting – zoals in de Verenigde Staten de ‘earned income tax credit’ – maar aangezien deze gerelateerd is aan het uurloon is het beter te spreken van loonkostensuppletie. Ook zij die minder productief zijn, hebben recht op respect en een volwaardige deelneming aan de maatschappij.

Zie verder ook het manifest ‘Én liberaal én sociaal‘ uit 2012.